Okul Günlükleri

 Bugün okulun 2.günüydü. Geçen hafta uyum haftasıydı.4 tane ağlayan çocuğum oldu.Ağlayanlardan ikisi ikiz olduğu için 3 tane kabul ediyorum. İkizlerden biri ağlayinca diğeri de başlıyor.Dün tam alışmış ve susmuşlardı ki teneffüste yine ağlamaya başlamışlar. Noldu diye sordum."Seni göremedik "dediler. 😍

Bir de adamın biri (nöbetçi öğretmen ),"doğru sınıfınıza gidin. "demiş. 😄

Bir de oğluşum vardı dün,dudağını büküp sessiz sessiz ağlayan. Bugün ağlamadi ve annesini görünce ilk sözü "ağlamadim anne "oldu.

Hepsi minik minik çok tatlılar ve annelerini özlüyorlar .Ve onların dünyalarında mor çantalar, arabalı silgiler ,süslü defterler var.

Benimkinde ise ela ,lale telaşı.Oyun istiyorlar, gülmek, zıplamak istiyorlar. Ali Burak bugün derste yarım kalan boyamasını, eve gidene kadar yolda elini dinlendirip evde tamamlayacakmış. Çünkü küçücük elleri hemen yoruluyor. Karınları acıkıyor, suları bitiyor. 

Fatma'nın burnu tıkanıyor. Feyza'nın karnı ağrıyor.( Ve sanırım beni sihirli bir şey sanıyorlar.  Tüm sorunlarını hokus pokus yapıp geçirivereceğimi sanıyorlar.)

Eşenaz'ın da ağzının tadı yokmuş bu arada.İlayda gelirken bitki çayı içmiş. Babaannesi kozalak pekmezi getirmiş ona, öksürüğü geçsin diye. Belinay her şeyi evde yapmak istiyor. Zekeriya sınıfta gezmek için çantasını askıya asıyor. Ve sürekli çantasından bir şey gerekiyor. Hangi birini anlatayım. Hepsi ayrı bir derya. 

Annelere de kıyamıyorum bu arada. Onlar için de yavrularından ayrılmak kolay değil.Kendi çocuklarımın ilk okula basladıkları zamanlar geliyor aklıma. Kaygılarım, korkularım, evhamlarım geliyor. Ve onları o kadar iyi anlıyorum ki. Çocuklarını şefkatle ve sevgiyle okul çıkışı alışlarını görünce duygulaniyorum. Anne olmak zor,çocuk olmak zor. Ve büyümek sancılı bir mesele. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaşa Gitsin

Herkes Biliyor Filmin Sonunu

İyi İnsan